Ta strona wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z niej wyrażasz zgodę na ich używanie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej informacji znajdziesz w Polityce prywatności.
OK

      • Kolejne zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne, klasa pierwsza.

        🙂Spotkanie w kręgu, nazywamy emocje, opowiadamy jakich dziś doświadczyliśmy. Uatrakcyjniliśmy nasze wypowiedzi, każdy bowiem zadawał dodatkowo osobie, która się wypowiadała, pytania. Rundka się nieco wydłużyła, ale za to było ciekawie i uczymy się pracować z pytaniami.
        👉Rutyna WMZ do ilustracji. Pomogła nam wejść w temat, zaciekawić. Potem wysłuchaliśmy opowiadania o Tonim-języczku, którego pokaleczyły brzydkie słowa.
        🧩Pomogliśmy Tomkowi znaleźć słowa, które pomogą jego języczkowi, układając puzzle.
        🙂Cały czas odnosiliśmy się do tego, co mogą czuć nasi bohaterowie.
        👉Wykorzystaliśmy też rutynę 5xdlaczego, by zastanowić się "Dlaczego języczki niektórych dzieci chorują?"
        🙂Na zakończenie iskierka z dobrym słowem "Dla każdego coś miłego".

      • Zajęć rozwijających kompetencje emocjonalno-społeczne ciąg dalszy, klasa 3. Myślenie krytyczne cały czas z nami. Rozwijamy postawy MK:
        👉rozpoznawanie emocji swoich i innych (bohaterów bajki),
        👉tworzenie logicznych powiązań,
        👉myślenie o konsekwencjach.
        ❤rytualna rundka, dająca uczniom poczucie bezpieczeństwa, pomaga przywołać wydarzenia z całego dnia w odniesieniu do towarzyszących nam emocji.
        Tym razem zdjęcia dzieci wyrażających różne emocje. Które pasują do mnie?
        💚Co to jest skarb? Z czym mi się kojarzy?
        🧠Rutyna Most1
        3 słowa (najczęściej powtarzane): diamenty, pieniądze, złoto
        2 pytania: Skąd wziąć skarb? Czy skarby są ważne?
        1 porównanie: Skarb jest jak antyk.
        💚wysłuchanie bajki "Bajka o trzech skarbach" J. Rolak, D. Wrzosek.
        Analiza tekstu. Wykorzystanie ilustracji do wykonania prostej gałązki logicznej. Dyskusja wokół tematu Co pomogło drwalowi zdobyć skarby?
        🧠Rutyna Most2
        3 słowa: dobre serce, miłość, pomoc
        2 pytania: Czy skarby są potrzebne? Co można zrobić ze skarbem?
        1 porównanie: Skarb to ktoś bliski, rodzina, serce.
        Porównanie obu mostów, rozmowa na temat skarbów materialnych i tych mieszkających w nas.
        ❤Zakończenie, rundka- co zabieram z dzisiejszych zajęć. Iskierka wraz z uśmiechem.

      • Zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne, klasa 1. Kolejny dzień rozwijania postaw MK:
        👉odróżnianie faktów od opinii,
        👉rozpoznawanie i nazywanie emocji,
        👉tworzenie logicznych powiązań.
        Rytualna rundka w kole. Tym razem karty i która z nich pasuje do mnie, dlaczego? Opowiadamy o nagromadzonych w ciągu dnia emocjach.
        🎮 Ach te gry komputerowe, często o nich słyszę, nawet od tych najmłodszych, zatem dziś na zajęciach był z nami Boruś, bohater opowiadania "Komputerowe królestwo Borusia" L. Ippoldt. Inspiracją do pracy były ilustracje. Wykorzystałam rutynę: Widzę-Myślę-Zastanawiam się. Ciekawe spostrzeżenia najmłodszych:
        👀zabawki, porządek, bałagan, miś, łóżko, brudność😉, pokój,
        🧠że ktoś pochwał zabawki, ktoś je posprzątał, zaniósł do innego pokoju, poszły sobie zabawki, ktoś je zabrał,
        🤔gdzie one są, co się z nimi stało, dlaczego ich nie ma.
        Wysłuchaliśmy opowiadania. Dzięki poszczególnym fragmentom tworzyliśmy związki przyczynowo-skutkowe. Znaleźliśmy odpowiedź na postawione pytania. Rozmawialiśmy o emocjach i uczuciach jakie towarzyszyły Borusiowi przed i po zniknięciu zabawek. Rysowaliśmy swój pokój (w każdym był komputer)😉Na koniec, kilka rad dla Borusia.
        💥Iskierka na pożegnanie.

      • Nasze SUPERMOCE - warto je w sobie dostrzec :)
        Zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne, klasa 3.
        ߧࢠheight=Nasze spotkania to doskonały czas na rozbudzanie myślenia krytycznego u najmłodszych.
        ߑ颠height= Zajęcia rozpoczęła rytualna rundka, jakie emocje mi dziś towarzyszyły. To okazja do "wyrzucenia" z siebie nagromadzonych podczas lekcji i przerw emocji. Zawsze pomocne ilustracje.
        ߑ颠height=Dziś na wstępie krótka zabawa ze stworkami-emocjami-memory.
        ߒꢠheight=Inspiracją do kolejnych działań było hasło SUPERMOCE.
        ߧࢠheight=Wykorzystałam rutynę-zaczynamy od pytań. Ułożyły dzieci 12 pytań:
        1. Co to jest supermoc?
        2. Kto ma supermoc?
        3. Co to magia?
        4. Czy superbohater ma moc?
        5. Czy każdy ma supermoc?
        6. Jak się tworzy supermoc?
        7. Jakie są supermoce?
        8. Czy czarodziej ma supermoc?
        9. Jaką supermoc ma "nini"?
        10. Co robi supermoc?
        11. Ile jest supermocy?
        12. Jak latają bohaterowie?
        ߑࢠheight=Zaskoczeniem dla mnie było to, z jaką łatwością przychodziły im pytania do głowy. Obawiałam się, że może to być trudna rutyna, myliłam się. Pytania towarzyszyły nam do końca zajęć. Wprowadziły w temat, zaciekawiły, pobudziły myślenie.
        ߒꢠheight=Poznaliśmy supermoce bohaterów książki Tsecouras Theo "Osobliwa księga niepowtarzalnych supermocy, czyli różni znaczy fajni".
        ߒꢠheight= Potem każdy próbował odszukać swoich supermocy i je namalować. Po rysunkach odgadywaliśmy swoje supermoce.
        ߑ颠height=Wróciliśmy do naszych pytań, potrafiliśmy już odpowiedzieć na niektóre pytania, nad innymi dyskutowaliśmy, były też takie, które zostały bez odpowiedzi.
        ߤ碠height=Zajęcia zakończyliśmy ciągnąc patyczki z niedokończonymi zdaniami. Oto niektóre przykłady:
        1. Już wiem...że każda supermoc jest ważna.
        2. Podobało mi się...jak rozmawialiśmy o swoich mocach.
        3. Zdziwiło mnie...że wszyscy mają supermoce, ale nie wszyscy je jeszcze znaleźli.
        4. Zrozumiałem, że...fajnie jest mieć jakąś supermoc.

      • Kolejne zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno- społeczne. Tym razem klasa 3. Pobudzamy i pogłębiamy myślenie. Rozwijamy postawy MK:
        MK-rozpoznaję i nazywam emocje,
        MK-tworzę związki przyczynowo-skutkowe,
        MK-odróżniam opinie od faktów.
        🙂Rytualna rundka na początek, jak minął dzień, jakie emocje mi towarzyszyły. Pomocne emotikony. Rundka pozwala dostrzec, że towarzyszą nam każdego dnia różne emocje, każdemu inne, wszystkie potrzebne i ważne. To moment kiedy dzielimy się nimi, słuchamy siebie wzajemnie. Ja też ciągnę i opowiadam.
        🧠Rutyna: Widzę-Myślę-Zastanawiam się. Wykorzystana do obrazka. Rutyna zachęca do obserwacji, własnych przemyśleń, interpretacji. Zaciekawia i wprowadza w temat.
        👉WIDZĘ-chłopaka, który niesie wiadra wody, jedno jest dziurawe,
        👉MYŚLĘ- że jest mu ciężko,
        👉ZASTANAWIAM SIĘ- Dokąd idzie, po co mu ta woda.
        Odpowiedzi różne, bardziej i mniej pogłębione.
        🧠Uważne słuchanie opowiadania "Dwa wiadra".|
        🧠Określenie emocji, jakie towarzyszyły gospodarzowi i wiadrom (personifikacja: w tekście wiadra rozmawiają z gospodarzem)
        🧠Analiza tekstu, wykonanie ilustracji do fragmentów, gałązka. Zwrócenie uwagi na zadania każdego z wiader.
        🧠Burza mózgów: Do czego możemy wykorzystać dziurawe wiadro?
        Zajęcia zakończyliśmy wskazując na nasze samopoczucie po zajęciach-koło uczuć.

      • Rozwijamy postawy myślenia krytycznego.

        ❤rozpoznajesz swoje i innych emocje,
        🧠tworzysz logiczne powiązania.
        Zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno - społeczne, klasa 1.
        👉Na początek: zabawa z kartami przedstawiającymi buźki wyrażające różne emocje. Co widzę? Która buźka pasuje do mnie? Dlaczego, w jakiej sytuacji tak się czułem?
        👉Uważne słuchanie przygód Biedronki, książka Erica Carle "Biedronka", dzieci włączyły się do "czytania" - same wymawiały powtarzajace się słowa bohaterów (krótkie wypowiedzi przy każdym napotkanym zwierzątku).
        👉Szukamy związków przyczynowo -skutkowych-gałązka.
        👉Wskazujemy, jak czują się bohaterowie, dopasowanie minek.
        👉Na koniec, termometr uczuć. Jak czuję się po zajęciach.

      • Dlaczego dzieci zachowują się źle?

        "Nie lubię pani!"
        "Jesteś głupia!"
        "Nie będę tego robić!"
        "A pani to w ogóle powinna uczyć?"
        ZNANE ? :) 
        Polecam filmik z zakresu pozytywnej edukacji:

        https://www.youtube.com/watch?v=k0SOrt5KjV0

        • Pozytywna Dyscyplina jest klasyczną metodą wychowawczą rozwijaną od 30 lat. Jej korzenie sięgają psychologii indywidualnej austriackiego psychoterapeuty Alfreda Adlera, który jako jeden z pierwszych zainteresował się jednostką w szerszym kontekście społecznym i uważał, że wszyscy ludzie mają jedno podstawowe pragnienie: chcą czuć, że przynależą i że są ważni.

          Pomaga rodzicom:
          – zrozumieć swoje dzieci
          – wspierać ich naturalny potencjał
          – wychowywać je na mądrych, pewnych siebie, odpowiedzialnych i wrażliwych dorosłych
          – SKUTECZNIE radzić sobie z codziennymi trudnościami, takimi jak ubieranie się, wychodzenie z domu, sprzątanie, mycie zębów i tym podobne.
          5 Fundamentalnych Zasad Pozytywnej Dyscypliny":

          1. Pomaga dzieciom poczuć łączność i przynależność, pomaga im poczuć, że są ważne w rodzinie i społeczności.
          2. Jest jednocześnie pełna szacunku i wymagająca: miękka i zdecydowana w tym samym czasie, czyli twarda dla problemu i miękka dla osoby.
          3. Jest skuteczna długofalowo: bierze pod uwagę to, co dziecko myśli, czuje, czego się uczy i jakie podejmuje decyzje o sobie samym i o swoim świecie i jak decyduje się postępować w przyszłości, aby przetrwać i odnosić sukcesy.
          4. Uczy ważnych umiejętności społecznych i życiowych: szacunku, dbania o innych, rozwiązywania problemów, współpracy oraz umiejętności wnoszenia wkładu i bycia pożytecznym w domu, przedszkolu, szkole i większej społeczności.
          5. Zaprasza dzieci do odkrywania, jak bardzo są zdolne i kompetentne. Zachęca je do konstruktywnego używania swojej osobistej siły i autonomii.

          Narzędzia i koncepcje, które obejmuje Pozytywna Dyscyplina to:

          – Wzajemny szacunek. Dorośli modelują szacunek do swoich potrzeb i wymagań sytuacji, będąc wymagającymi wobec dziecka, pozostając jednocześnie życzliwymi i pełnymi szacunku dla potrzeb dziecka.
          – Identyfikacja przekonań stojących za zachowaniami. Za każdym zachowaniem dziecka kryje się pewne przekonanie, często błędne. Skuteczna reakcja na nieodpowiednie zachowanie dziecka możliwa jest właśnie dzięki zrozumieniu, powodów, dla których dzieci robią to, co robią. Próba zmiany samego zachowania bez zmiany przekonań skazana jest na niepowodzenie.
          – Efektywna komunikacja i umiejętności rozwiązywania problemów
          – Dyscyplina, która uczy (i nie jest ani zbyt pobłażliwa, ani zbyt każąca).
          – Koncentracja na poszukiwaniu rozwiązań, a nie na karaniu.
          – Stosowanie zachęcania (zamiast pochwały). Zachęcanie zauważa wysiłek włożony w działanie i osiąganie postępów, a nie wyłącznie sukcesy. Zachęta buduje trwałe poczucie własnej wartości i sprawczości.

          żródło: https://pozytywnadyscyplina.pl/opis-metody/