• Kornel Makuszyński

        • Jeden z najbardziej znanych polskich pisarzy okresu przedwojennego. Autor powieści dla młodzieży, krytyk teatralny, poeta i dziennikarz.

          Narodziny i dorastanie

          Urodził się 8 stycznia 1884 roku w Stryju, który w tamtym okresie znajdował się na terenie Austro-Węgier. Gdy Twórca miał 10 lat zmarł jego ojciec Edward Makuszyński. Wydarzenie to miało ogromny wpływ na życie młodego Kornela. Po ukończeniu pierwszej klasy gimnazjum przeniósł się do Przemyśla, gdzie, mieszkając
          u krewnych, kontynuował naukę.

          Początki twórczości

          Swoje pierwsze wiersze napisał w wieku 14 lat. 2 lata później opublikował je w dzienniku „Słowo Polskie”, gdzie w następnym okresie pracował jako dziennikarz i recenzent teatralny. Studia rozpoczął na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, gdzie pochłonęła go polonistyka i romanistyka. W roku 1908 wyjechał do Paryża, gdzie kontynuował naukę przez kolejne dwa lata.

          W wojennej zawierusze

          W trakcie I wojny światowej został internowany w bardzo odległe tereny Rosji. Zwolniono go rok później, dzięki czemu mógł zamieszkać w Kijowie. Jednak jego kariera literacka rozwinęła się dopiero po wojnie, w Warszawie, gdzie stworzył między innymi książkę „O dwóch takich, co ukradli księżyc”. Całą wojnę spędził w stolicy, współpracując z polskim podziemiem. 

          Śmierć Kornela Makuszyńskiego

          Kornel Makuszyński umiera 31/07/1953 w miejscowości Zakopane, Polska.Został pochowany na Cmentarzu Zasłużonych w Zakopanem, z którym był związany przez całe życie.

        •              Złote myśli naszego patrona

        • „Mądrym być to wielka sztuka, ale dobrym jeszcze większa”. 

          „Nie ma na świecie ludzi złych, są tylko nieszczęśliwi”

          „Trzeba kochać i człowieka, i górę, i kamień, i słońce”.

          „I choćbyś miał w duszy tysiąc zgryzot, a w sercu morze łez, znajdź  jednak na jego dnie uśmiech”.

          „Droga ku szczytom jest celem człowieka”.

          „Miłość mnoży miłość”.

          „Każdy w życiu ma dwie matki: tę rodzoną i matkę szkołę”.

          „Książka to mędrzec łagodny i pełen słodyczy, który puste życie napełnia światłem, a puste serca wzruszeniem. (…) Książka wszystko potrafi”.

          „Pierwsze westchnienie miłości to ostatnie westchnienie rozumu”.

          „Nie byłoby radości bez smutku”.

          „Stracony jest każdy dzień bez uśmiechu”.

          „Książka jest żywym stworzeniem, każda ma duszę, każda ma serce”.

          „Dom, w którym jest książka, jest przybytkiem słońca, a dom, w którym jej nie ma – to czarny kryminał”.

          „Gdzie nie ma książki, tam w życiu człowieka czyni się zła pustka, której niczym wypełnić nie można”.

          „Gdy dziecku dajesz książkę, zbroisz jego serce, a duszy jak ptakowi światłe przynosisz skrzydła”.

          „Nauczanie jest nie tylko pracą, jedną z najcięższych, jest to przy tym sztuka wzniosła i twórcza, bo ma za zadanie stworzenie człowieka pełnego, doskonałego człowieka”.

          „Książka naucza serce dobroci i miłości, naucza świętości, cierpienia i pogody bólu”.